Dziecko zwane "niczym" czyli Dziecięca wola przetrwania

Tłumacz:
Jacek Spólny
Autor:
David J. Pelzer
Wydawca:
Prószyński i Spółka (1999)
ISBN:
83-7180-443-7-1
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
5.0 (2 głosy)

Jest to wstrząsająca historia chłopca maltretowanego psychicznie i fizycznie przez matkę alkoholiczkę. Ofiarą przemocy był autor książki. Wspominając koszmarne przeżycia skupia się przede wszystkim na nieugiętej woli przetrwania, stanowiącej dla niego źródło siły w najtrudniejszych chwilach.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Domowy obóz koncentracyjny,to pierwsza myśl jaka przyszła mi do głowy, gdy skończyłam czytać ,,Dziecko zwane niczym". • Cudem jest, że możemy ją czytać, cudem jest, że Dave ją napisał, cudem jest, że przeżył w piekle za Ziemi jakie zgotowała mu matka. • Ta książka, to wstrząsające wspomnienia ofiary przemocy domowej. Trudno uwierzyć, że człowiek jest w stanie posunąć się do tak brutalnych czynów wobec drugiej istoty ludzkiej, wobec dziecka, wobec własnego dziecka. Jednak, to okrutna prawda. Każdemu polecam tę książkę. Myślę, że pod jej wpływem, człowiek staje się bardziej wrażliwy na los innych i czujny na przejawy przemocy domowej we własnym środowisku. • Za zamkniętymi drzwiami domu autora działy się rzeczy potworne. Najbardziej zapadła mi w pamięć ,, komora gazowa " w której chłopiec często przebywał. Na czym to polegało, przeczytajcie sami.
    +4 trafna
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo